Nynorskordboka
gross 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gross | grosset | gross | grossa |
Opphav
av fransk (le) gros, substantivisk av gros ‘stor, tjukk’; av latin grossus ‘stor’Tyding og bruk
stor mengd, fleirtal
Døme
- skilje seg ut frå grosset
Faste uttrykk
- det store gross/grossetstorparten, hovudmassen;
dei fleste- det store gross av mindre gjeldssaker endar med dom;
- saka er viktig for det store grosset av medlemsmassen