Nynorskordboka
griffel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein griffel | griffelen | griflar | griflane |
Opphav
gjennom tysk og latin; frå gresk graphein ‘skrive’Tyding og bruk
- om eldre forhold: stift av leirskifer til å skrive på skifertavle med
- i botanikk: smal del mellom fruktknute og arr i eit fruktemne