Nynorskordboka
gratiale
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gratiale | gratialet | gratiale | gratiala |
Uttale
gratiaˊle; gratsiaˊleOpphav
frå nylatin; av gratieTyding og bruk
påskjøning, særleg i form av pengar, utanom løna