Nynorskordboka
gnarr
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit gnarr | gnarret | gnarr | gnarra |
Opphav
jamfør norrønt gnarr ‘hav’; av gnarreTyding og bruk
- veik vind
- knurring
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit gnarr | gnarret | gnarr | gnarra |