Nynorskordboka
gjengangar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gjengangar | gjengangaren | gjengangarar | gjengangarane |
Tyding og bruk
- noko eller nokon som stadig dukkar opp;
Døme
- ho var ein gjengangar i fengselet;
- denne feilen er ein gjengangar;
- valordninga er ein gjengangar i debatten