Nynorskordboka
ginnungagap
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit ginnungagap | ginnungagapet | ginnungagap | ginnungagapa |
Opphav
frå norrønt; av gine og gap (2Tyding og bruk
- i norrøn mytologi: avgrunn før verda vart skapt
Døme
- Ginnungagap, brådjupet ved verdas ende
- stort gap (2, 3), ovstor avstand
Døme
- eit ginnungagap mellom rike og fattige