Nynorskordboka
gimmick, gimmik
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gimmick | gimmicken | gimmickar | gimmickane |
| ein gimmik | gimmiken | gimmikar | gimmikane |
Uttale
utt gimˊmikOpphav
engelsk uvisst opphavTyding og bruk
påfunn, knep (særleg innan reklame) for å gjere folk merksame