Nynorskordboka
garnityr
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit garnityr | garnityret | garnityr | garnityra |
Opphav
frå fransk; samanheng med garnereTyding og bruk
garnering (2), pynt, tilhøyr (særleg til matrett)
Døme
- bruk persille og basilikum som garnityr