Nynorskordboka
futurum
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit futurum | futurumet | futurum | futuruma |
Opphav
av latin futurus ‘som skal bli’Tyding og bruk
i språkvitskap: verbalform som uttrykkjer framtid
Døme
- ‘skal gå’ eller ‘vil gå’ er futurum
Faste uttrykk
- presens futurumverbalform brukt til å uttrykkje ei framtidig handling med presens av ‘skulle’, ‘vilje’ eller ‘kome til å’ og hovudverbet i infinitiv, til dømes ‘vi skal gå snart’, ‘vi vil gå snart’, ‘vi kjem til å reise i morgon’
- preteritum futurumverbalform brukt til å uttrykkje ei handling som er framtidig i høve til eit gjeve punkt i fortida, med preteritum av ‘skulle’, ‘ville’ eller ‘kome til å’ og hovudverbet i infinitiv, til dømes ‘vi skulle gå’, ‘vi ville gå’, ‘vi kom til å reise’