Nynorskordboka
futurum
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit futurum | futurumet | futurum | futuruma |
Opphav
av latin futurus ‘som skal bli’Tyding og bruk
i språkvitskap: verbalform som uttrykkjer framtid
Døme
- ‘skal gå’ eller ‘vil gå’ er futurum
Faste uttrykk
- presens futurumverbalform med hjelpeverb i presens brukt til å uttrykkje ei framtidig handling (til dømes: ‘skal gå’, ‘vil gå’, ‘vi kjem til å reise i morgon’)
- preteritum futurumverbalform med hjelpeverb i preteritum brukt til å uttrykkje ei handling som er framtidig i høve til eit gjeve punkt i fortida (til dømes: ‘skulle gå’, ‘ville gå’, ‘vi kom til å reise’)