Nynorskordboka
furer
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein furer | fureren | furerar | furerane |
Uttale
fureˊrOpphav
frå fransk opphavleg ‘person som skal furasjere’Tyding og bruk
i Noreg før 1930: nest lågaste offisersgrad for underoffiserar