Nynorskordboka
fråteken, fråtatt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| fråtatt | fråtatt | fråtatte | fråtattfråtatte |
| fråteken | fråteke | fråtekne | fråtekne |
Opphav
perfektum partisipp av take frå, ta fråTyding og bruk
som er vorten teken ifrå
Døme
- bli fråteken garden