Nynorskordboka
frynse 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei frynse | frynsa | frynser | frynsene |
Opphav
gjennom lågtysk vrense, frå gammalfransk, av mellomalderlatin; truleg samanheng med fiberTyding og bruk
- hengande kanttråd eller lykkje(r) til pynt på klede, duk og liknande
Døme
- sjal med frynser;
- klippe frynser på papiret
- lause trådar, tjafs, trevl
Døme
- frynsene heng frå trøya