Nynorskordboka
frikativ 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| frikativ | frikativt | frikative | frikative |
Opphav
av latin fricare ‘gni’Tyding og bruk
om språklyd: som blir laga av luftstraum i ein trong passasje i munnhola;
jamfør frikativ (1
Døme
- frikativ lyd