Nynorskordboka
framlegg
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit framlegg | framlegget | framlegg | framlegga |
Tyding og bruk
framlagd plan, skisse, idé eller liknande (til løysing, ordning eller lov);
Døme
- framlegg til ny lov;
- kome med framlegg om å …;
- gjere framlegg om å …;
- stø eit framlegg;
- godta eit framlegg;
- avvise eit framlegg;
- eit godt framlegg;
- det var eit dårleg framlegg