Nynorskordboka
førevarsel, forvarsel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit førevarsel | førevarselet | førevarsel | førevarsla |
| eit forvarsel | forvarselet | forvarsel | forvarsla |
Opphav
av for- (1Tyding og bruk
- melding gjeven på førehand;første varsel (1)
Døme
- sende ut førevarsel om fare for straumbrot
- teikn på noko som skal skje;
Døme
- utan førevarsel kollapsa veggen til den fulle gjødselkjellaren;
- eit friskt førevarsel om ei ny tid