Artikkelside

Nynorskordboka

fortvile

fortvila

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å fortvilaå fortvilefortvilarfortvilerfortviltehar fortviltfortvil!
fortvilarfortvilahar fortvilafortvil!fortvila!fortvile!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
fortvilt + substantivfortvilt + substantivden/det fortvilte + substantivfortvilte + substantivfortvilande
fortvila + substantivfortvila + substantivden/det fortvila + substantivfortvila + substantiv

Opphav

frå lågtysk; av for- (2 og tvile

Tyding og bruk

gje opp vona;
bli eller vere fortvila (1)
Døme
  • ikkje fortvil!
  • han fortvilte over situasjonen