Nynorskordboka
forsagt 1, forsagd 1
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein forsagd | forsagden | forsagdar | forsagdane |
| ein forsagt | forsagten | forsagtar | forsagtane | |
| inkjekjønn | eit forsagd | forsagdet | forsagd | forsagda |
| eit forsagt | forsagtet | forsagt | forsagta | |
Opphav
substantiv av dansk forsagt adjektiv ‘som er avtala på førehand’; jamfør forsagd (2Tyding og bruk
- avtale om løn i høve til arbeidsytinga;
Døme
- arbeide på forsagt
- høveleg arbeidsstykke (2);
- leige av krøter i sommartida
Døme
- ta krøter på forsagt
- godtgjersle for krøterleige
- full forsagt