Artikkelside

Nynorskordboka

formue

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein formueformuenformuarformuane

Opphav

frå lågtysk opphavleg ‘det ein formår, maktar’

Tyding og bruk

  1. samla økonomisk verdi av det ein eig;
    Døme
    • formue og inntekt;
    • skatt på formue;
    • ha liten formue
  2. stor pengesum
    Døme
    • arve ein formue;
    • koste ein formue