Nynorskordboka
forhøgje
forhøgja
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å forhøgjaå forhøgje | forhøgjer | forhøgde | har forhøgd | forhøg! |
| har forhøgt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| forhøgd + substantiv | forhøgd + substantiv | den/det forhøgde + substantiv | forhøgde + substantiv | forhøgjande |
| forhøgt + substantiv | ||||
Tyding og bruk
Døme
- forhøgje ein vegg
- gje større verdi, intensitet, volum eller liknande;
Døme
- forhøgje renta;
- forhøgje temperaturen med fem grader;
- støynivået har vorte kraftig forhøgt
- brukt som adjektiv
- forhøgd risiko for blodpropp