Nynorskordboka
forfølgingsvanvit, forfylgingsvanvett, forfølgingsvanvett, forfylgingsvanvit
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit forfølgingsvanvett | forfølgingsvanvettet | forfølgingsvanvett | forfølgingsvanvetta |
eit forfølgingsvanvit | forfølgingsvanvitet | forfølgingsvanvit | forfølgingsvanvita |
eit forfylgingsvanvett | forfylgingsvanvettet | forfylgingsvanvett | forfylgingsvanvetta |
eit forfylgingsvanvit | forfylgingsvanvitet | forfylgingsvanvit | forfylgingsvanvita |
Tyding og bruk
sjukleg førestilling om at ein blir forfølgd;
jamfør paranoia