Nynorskordboka
fordekt
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
fordekt | fordekt | fordekte | fordekte |
Opphav
frå lågtysk ‘dekt, løynd’; av forelda fordekke ‘skjule’Tyding og bruk
- skjult, løynd
Døme
- ein fordekt politiaksjon
Døme
- det er noko fordekt ved desse folka