Nynorskordboka
flygel 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit flygel | flygelet | flygel | flygla |
Opphav
frå tysk ‘veng’Tyding og bruk
stort, vengeforma klaverinstrument med liggjande strenger
Døme
- spele flygel;
- ein kjend pianist sette seg ved flygelet