Artikkelside

Nynorskordboka

fleng

substantiv ubøyeleg

Opphav

jamfør svensk fläng ‘fart’; truleg av flengje (

Tyding og bruk

i massevis
Døme
- ha pengar i fleng
i tilfeldig rekkjefølgje;
på slump
Døme
- nemne namn i fleng