Nynorskordboka
fleipe
fleipa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fleipaå fleipe | fleiparfleiper | fleipte | har fleipt | fleip! |
| fleipar | fleipa | har fleipa | fleip!fleipa!fleipe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fleipt + substantiv | fleipt + substantiv | den/det fleipte + substantiv | fleipte + substantiv | fleipande |
| fleipa + substantiv | fleipa + substantiv | den/det fleipa + substantiv | fleipa + substantiv | |
Opphav
norrønt fleipaTyding og bruk
gjere narr, skjemte, gjøne
Døme
- eg berre fleiper;
- fleipe med nokon