Nynorskordboka
fink
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fink | finken | finkar | finkane |
Opphav
frå lågtysk; truleg lydordTyding og bruk
sporvefugl i finkefamilien;
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fink | finken | finkar | finkane |