Nynorskordboka
fink
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein fink | finken | finkar | finkane |
Opphav
frå lågtysk; truleg lydordTyding og bruk
sporvefugl i finkefamilien;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein fink | finken | finkar | finkane |