Nynorskordboka
filigran
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit filigran | filigranet | filigran | filigrana |
Opphav
gjennom fransk; frå latin filum ‘tråd’ og granum ‘korn’Tyding og bruk
smykke, utsmykking eller liknande av gull- eller sølvtrådar som er fletta eller vridde i spesielle mønster
Døme
- ho var ein meister i å lage filigran