Artikkelside

Nynorskordboka

fengen

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
fengenfengefengnefengne

Opphav

samanheng med -fengd; fengje (3 og med innv frå sterkt perfektum partisipp av (2 (no unormert)

Tyding og bruk

  1. lett mottakeleg, disponert, snar til (å få eller å bli)
    Døme
    • ho er fengen til å fryse, til å bli krimsjuk
  2. om fangstreiskap: som fangar godt
    Døme
    • ein fengen ongul
  3. Døme
    • ein fengen sjukdom