Artikkelside

Nynorskordboka

fengen

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
fengen	fenge	fengne	fengne

Opphav

fengje ( og med innverknad frå sterkt perfektum partisipp av få ( (no unormert)

Tyding og bruk

lettenneleg
lett mottakeleg, disponert, snar til (å få eller å bli)
Døme
- ho er fengen til å fryse, til å bli krimsjuk
om fangstreiskap: som fangar godt
Døme
- ein fengen ongel
smittsam
Døme
- ein fengen sjukdom
blyg;
skamfull;
opprådd