Nynorskordboka
farke
farka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å farkaå farke | farkar | farka | har farka | fark!farka!farke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
farka + substantiv | farka + substantiv | den/det farka + substantiv | farka + substantiv | farkande |