Nynorskordboka
eugenikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein eugenikk | eugenikken | eugenikkar | eugenikkane |
Opphav
frå gresk ‘som er av god fødsel, slekt’, først brukt av den engelske naturforskaren F. Galton, (1822–1911); etterleddet av genusTyding og bruk
lære om korleis ein kan gjere arveanlegg betre;