Nynorskordboka
enklave
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein enklave | enklaven | enklavar | enklavane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin in ‘i’ og clavis ‘nøkkel’, opphavleg ‘noko innestengt’Tyding og bruk
- del av ein stat som er skild frå denne og er heilt omgjeven av framandt område
Døme
- den russiske enklaven mellom Polen og Litauen
- område eller gruppe som skil seg frå omgjevnadene
Døme
- enklavar av industri med utanlandske eigarar