Nynorskordboka
eleganse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein eleganse | elegansen | elegansar | elegansane |
Opphav
gjennom fransk, frå latin; jamfør elegantTyding og bruk
det å vere elegant
Døme
- eleganse i klede og kroppsføring;
- føre seg med eleganse