Nynorskordboka
ekstrahere
ekstrahera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å ekstraheraå ekstrahere | ekstraherer | ekstraherte | har ekstrahert | ekstraher! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ekstrahert + substantiv | ekstrahert + substantiv | den/det ekstraherte + substantiv | ekstraherte + substantiv | ekstraherande |
Opphav
av latin eks- og trahere ‘trekkje’; jamfør eks-Tyding og bruk
- trekkje ut
Døme
- ho måtte ekstrahere ei tann
- gjere utdrag, velje ut
Døme
- dei ekstraherte dei viktigaste punkta i teksten
- trekkje ut ein del av eit samansett stoff
Døme
- ekstrahere DNA;
- ekstrahere alginat frå tare