Nynorskordboka
eksperimentator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein eksperimentator | eksperimentatoren | eksperimentatorar | eksperimentatorane |
Uttale
eksperimentaˊtor, i fleirtal eksperimentaˊtorar; eksperimentatoˊrarOpphav
gjennom fransk, frå latin; av eksperimentereTyding og bruk
person som utfører eit eksperiment (1)