Artikkelside

Nynorskordboka

ekko

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit ekkoekkoetekkoekkoa

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

  1. lyd som blir kasta tilbake frå ein fjellvegg eller liknande;
    Døme
    • berget gav ekko;
    • høyre ekkoet når ein roper
  2. noko som blir repetert eller vender tilbake
    Døme
    • eit ekko frå fortida;
    • dei er ekko av internasjonale trendar;
    • orda dukkar opp att som eit ekko i siste strofe