Nynorskordboka
einevelde, einvelde
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit einevelde | eineveldet | einevelde | einevelda |
| eit einvelde | einveldet | einvelde | einvelda |
Tyding og bruk
styreform der herskaren har uavgrensa makt, særleg om slike monarki frå 1600- til 1800-talet i Europa;
Faste uttrykk
- opplyst eineveldestyreform der ein eineveldig styrar sjølv set i verk reformer til beste for folket