Nynorskordboka
eid 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit eid | eidet | eid | eida |
Opphav
norrønt eiðTyding og bruk
- landstripe med vatn på sidene som bind saman to landområde
- sidedal der ein lett kan kome over frå eit strøk (bygdelag eller liknande) til eit anna