Nynorskordboka
særbuar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein særbuar | særbuaren | særbuarar | særbuarane |
Tyding og bruk
person i eit parfohold som bur for seg sjølv;
til skilnad frå sambuar (1)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein særbuar | særbuaren | særbuarar | særbuarane |