Nynorskordboka
tisle
tisla
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å tislaå tisle | tislar | tisla | har tisla | tisl!tisla!tisle! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
tisla + substantiv | tisla + substantiv | den/det tisla + substantiv | tisla + substantiv | tislande |
Tyding og bruk
- snakke lågt;
- lage ein svak og ubestemmeleg lyd
Døme
- det tisla oppe i treet