Nynorskordboka
alumnus, alumn
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein alumn | alumnen | alumnar | alumnane |
| ein alumnus | alumnusen | ||
Opphav
frå latin alumnus ‘forstersønn’, av alere ‘fostre, nære’Tyding og bruk
- tidlegare student ved ein lærestad
Døme
- ho er alumnus frå Universitetet i Bergen;
- konferansen samla over 200 alumnusar
- tidlegare medlem av ei gruppe, eit lag eller ein organisasjon
Døme
- ho er alumnus frå 4H