Nynorskordboka
dølamål, dølemål
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit dølamål | dølamålet | dølamål | dølamåla |
| eit dølemål | dølemålet | dølemål | dølemåla |
Opphav
jamfør mål (2Tyding og bruk
- mål (2, 2) i ein fjelldal, ofte brukt om dialekten i Gudbrandsdalen