Nynorskordboka
amøbe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein amøbe | amøben | amøbar | amøbane |
Uttale
amøˋbeOpphav
av gresk amoibe ‘skifting, endring’Tyding og bruk
- eincella dyr utan fast kroppsform av gruppa slimdyr
- brukt som skjellsord: dum eller primitiv person
Døme
- din dumme amøbe!