Nynorskordboka
durkdriven
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| durkdriven | durkdrive | durkdrivne | durkdrivne |
Opphav
frå lågtysk ‘gjennomdriven, gjennomøvd’Tyding og bruk
Døme
- ein durkdriven kjeltring;
- ei durkdriven planlegging