Nynorskordboka
oppfostre
oppfostra
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å oppfostraå oppfostre | oppfostrar | oppfostra | har oppfostra | oppfostr!oppfostra!oppfostre! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
oppfostra + substantiv | oppfostra + substantiv | den/det oppfostra + substantiv | oppfostra + substantiv | oppfostrande |
Tyding og bruk
Døme
- dei vart oppfostra hos besteforeldra;
- ho er oppfostra i folkemusikkmiljøet