Nynorskordboka
duks
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein duks | duksen | duksar | duksane |
Opphav
av latin dux ‘førar’Tyding og bruk
- forelda: flinkaste elev;motsett fuks (3)
Døme
- vere duksen i klassen
- i overført tyding: flinkast i si klasse eller gruppering
Døme
- Noreg har rykka heilt opp i teten blant duksane i verdsklassa