Nynorskordboka
minstegut
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein minstegut | minsteguten | minstegutar | minstegutane |
Tyding og bruk
særleg i bunden form eintal: yngste gut i ein familie
Døme
- ha minsteguten på fanget