Nynorskordboka
drive 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein drive | driven | drivar | drivane |
Uttale
draivOpphav
frå engelsk; samanheng med driv (1 og driv (2Tyding og bruk
- kraft som fører til framdrift;
Døme
- du må ha ein drive for å halde ut
- i idrettar som golf og tennis: langt, kraftig slag
Døme
- ho slo ein lang drive
- gir (1, 1) ein vanlegvis bruker for å køyre framover i bil med automatgir
Døme
- setje bilen i drive