Nynorskordboka
dritunge
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dritunge | dritungen | dritungar | dritungane |
Tyding og bruk
- ung person med lite erfaring
Døme
- han var berre ein dritunge sist eg såg han;
- eg kjende meg som ein liten dritunge, då eg endeleg fekk treffe den store helten min
- person som oppfører seg barnsleg (1) eller umoge;unge eller ungdom som er dårleg oppdregen
Døme
- han er ein dritunge som berre er oppteken av seg sjølv;
- salen var full av bortskjemde dritungar