Nynorskordboka
hundeførar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hundeførar | hundeføraren | hundeførarar | hundeførarane |
Tyding og bruk
- person som fører ein spesialtrena hund
Døme
- hundeførarar med lavinehundar
Døme
- hundeførarar med hundespann