Nynorskordboka
drill 2
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein drill | drillen | drillar | drillane |
Opphav
i nyare tyding frå engelsk, opphavleg frå nederlandsk; same opphav som drill (1Tyding og bruk
- koordinert rørsle til musikk der ein svingar ein stav i takt med musikken;jamfør drilljente, drillkorps og drillstav
Døme
- mange assosierer drill med barnetoga på nasjonaldagen
- som etterledd i ord som
- korpsdrill
- sportsdrill
- innøving eller framvising av rutinemessige militære ferdigheiter;
Døme
- trene på drill og marsjering;
- framsyninga bestod av musikk, dans og militær drill