Nynorskordboka
frårå, fråråde
fråråda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å frårå | frårår | frårådde | har frårådd | frårå! |
| har frårådt | ||||
| å frårådaå fråråde | fråråder | har frårådd | fråråd! | |
| har frårådt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| frårådd + substantiv | frårådd + substantiv | den/det frårådde + substantiv | frårådde + substantiv | frårådande |
| frårådt + substantiv | ||||
| frårådd + substantiv | ||||
| frårådt + substantiv | ||||
Tyding og bruk
rå ifrå, åtvare mot
Døme
- staten frårår det nye forslaget;
- alle instansar har frårådd planen om å byggje her